zaterdag 17 september 2011

Boekenwijsheid

Hoe komt het toch dat zoveel mensen zich bij voorkeur laten fotograferen bij hun boekenverzameling? Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat ze hun wijsheid menen te moeten staven met een "boekenfoto". Dat is hun goed recht. Onbewust wekt zo'n foto de suggestie dat de persoon in kwestie al die dikke banden gelezen heeft en dus wel ontzettend wijs moet zijn. Wie spreekt me nog tegen?

Deze week viel mijn oog er weer verschillende keren op toen ik het Reformatorisch Dagblad las. Afgelopen woensdag en donderdag kwam ik de volgende foto's tegen:


Er waren nog meer relevante foto's. Maar om de personen, nogal prominent aanwezig, niet in een verkeerd daglicht te stellen, zal ik die niet op deze blog zetten.

Nu moet ik wel zeggen dat zulke foto's indruk op mij maken. Ik probeer dan ook verwoed, zo goed als mogelijk, enkele titels te ontdekken. Meestal mislukt dat.

Ik vraag me ook altijd af of het maken van een foto voor een bepaald gedeelte van een boekenkast een bewuste keuze is. Zo van: Kijk eens hoe breed mijn interesses zijn. Of: Kijk eens hoe degelijk ik ben....

Kortom, van mij mag je ook alleen de boekenkast fotograferen. Hoe de bewuste persoon uit het artikel eruit ziet, vind ik dan iets minder interessant. Idee?

Bij een interview van één of andere goeroe verwacht ik dan eigenlijk het volgende type foto:


Uiteindelijk is het toch zo: Leer me je boeken kennen en ik weet wie je bent. Personen op foto's zijn dus totaal overbodig.

Het wordt wat lastig voor iemand die geen boeken heeft. Geen persoon en geen boek op de foto, dat is toch wat nietsig. Dan maar geen foto?

Gelukkig is er ook voor hen een oplossing:

1 opmerking:

  1. Haha, ja er is een oplossing voor alles! Ik betrap mezelf er wel op als ik voor het eerst bij iemand binnen kom, ik altijd gelijk kijk of er boeken zijn. Meestal zegt dat toch iets over de mensen. Maar ach, een techneut zal kijken of er een computer is, en de hovenier hoe de tuin er uit ziet :)

    BeantwoordenVerwijderen