Ik spreek vloeibaar Nederlands

Ooit heb ik een leuk boekje gehad met verhaspelde spreekwoorden. Het boekje is inmiddels bij het oud papier beland. Pas schoot één van de verhaspelingen me in gedachten. Even op internet gezocht, en jawel...daar staan er genoeg.

Wie een kuil graaft voor een ander is een uitslover.
Wie het laatst lacht is traag van begrip.
Dit steekt er met kop en schotel bovenuit.
Dat is er met de paplepel ingeslagen.
Ik erger me kostelijk.
Laten we met een schone luier beginnen.
Dat is niet tegen Dobermansoren gezegd.
Ik ben er helemaal infuus van.
Ik sta helemaal triplex.
Ik spreek vloeibaar Nederlands.
Het is niet alles koek en ei wat er blinkt.
Het escaleert helemaal uit de hand.
Je brengt mij helemaal van mijn abrikoos.
Het is het een of het twee.
We gaan er met de volle 50% tegenaan.
Je moet een gegeven paard niet in de bek zeiken.
Dat slaat nergens over.
Dat helpt geen nut.
Moet je zeggen wie het hoort.
Ik ga niet met jou onder discussie.
't Is al weer vroeg laat.
Qua geld kost dat financieel niet duur.
Dat introduceert me niks.
Ik word met scheve schaatsen aangekeken.
Dat is geen vraag op mijn antwoord.
Gaat er nu een mapje bij je rinkelen?
t Is zuipen of verpompen.
Je moet geen wakkere honden slapend maken.
Ik heb een leuke jas op de kip getokt.
Sorry, neemt u mij niet dadelijk.
Ik ben erg quensecont.
Je moet niet dronken dat ik denken ben.
Ik zou niet naast zijn schoenen willen lopen.
Ik kreeg een klap en was meteen disney.
Zij hebben een huis van een kast.
Je imiteert me mateloos.
Je denkt toch zeker niet dat je bang voor me bent?
Ik kan dit niet door de beugel tolereren.
Je hebt er geen hout van gegeten.
Hartelijk geteleviseerd.
Wie laat begint, mag vroeg weer naar huis.
Vroeger, toen je koe nog met een korte oe schreef.

Sorry, 't is wat flauw, maar hier moet ik nu écht om lachen! Moet je zeggen wie het hoort...