Oude ansichtkaarten, daar kun je geld van maken heb ik me laten vertellen. Het is me nooit gelukt. Ik beleef er ander plezier aan: bekijken. Er zijn van die boekjes met oude ansichtkaarten, je kent ze wel: .....in oude ansichten, of Groeten uit......
Een paar van die boekjes heb ik. En of het nu bekend terrein is, of onbekend, het intrigeert me altijd weer. Al die ernstige gezichten, het lijken me stuk voor stuk mensen waar je een spijker op recht kunt slaan. Er heerste in die tijd een ander moraal dan nu. Het straalt gewoon van de foto's af. Het leven is ernst, bittere ernst.
Verder valt me op dat al die boekjes op elkaar lijken. De dorpen waren lommerrijk. Mensen wilden graag op de foto. Of je nu Piershil hebt of Rinsumageest, de mensen liepen uit als de fotograaf in het dorp was. En een klassenfoto in Zuid-Beijerland verschilt niet zoveel van een klassenfoto in Oudega.
Was het toen beter dan nu? Als je alleen naar de foto's kijkt, zou je het bijna denken. Toch is dat maar een halve waarheid. De verhalen vertellen de rest. 't Zal hier nooit volmaakt worden...
De tijden waren beslist moeilijker dan nu, maar of de mensen nu gelukkiger zijn, betwijfel ik. Ik las net op de site van een Belgische krant dat elke generatie depressiever wordt. Liefs, @nne
BeantwoordenVerwijderenzeer mooie boeken heb je
BeantwoordenVerwijderenmvg Sarah
En ze zijn ook nog allemaal te koop. Kijk maar op www.boekenstek.nl
BeantwoordenVerwijderenHet was in ieder geval zo,geen mobiele telefoon ed.Heerlijk,vandaar dat ik er geen heb..
BeantwoordenVerwijderenGroet, WIlma
Ja, ik ken die boekjes, nostalgie is leuk, maar ik leef daar niet in hoor!
BeantwoordenVerwijderenInderdaad altijd leuk om oude foto's te bekijken en je te verbazen hoe snel het beeld veranderd is. Wat betreft de bebouwing dan. Maar de dames dragen nog steeds rokken en de heren nog steeds (baseball) petjes.
BeantwoordenVerwijderenGroeten en geniet van je foto's.
Anna Marie.