De beste wensen...

Brieven naar de Gemeente Amsterdam

In aansluiting op mijn vorige stukje over taal, stopte iemand me een papier in handen met nog een aantal anders bedoelde uitspraken. Onderstaand stukje is eerder verschenen in de schookrant van scholengemeenschap Guido de Brès te Rotterdam.

De volgende zinnen zijn allemaal afkomstig uit brieven die door de jaren heen werden gestuurd naar de Amsterdamse Gemeentelijke Huisvesting.

1) Mijn 15 jarige zoon slaapt noodgedwongen bij mijn 13-jarige tweelingzusje op de kamer.
2) Mijn vochtontwikkeling in de huiskamer is niet om te harden.
3) Even leg ik mij neer om U enkele letters toe te dienen.
4) Mag ik ruilen met mijn overbuurman daar die man weduwe is en geen kinderen heeft.
5) Ik heb een lekkaasje op zolder en dat is naar beneden gekomen.
6) Ik vraag U niet om een woning, want die heb ik, daarom vraag ik U om een andere woning.
7) De hond blaft de hele avond door en met de kat is hetzelfde geval.
8) Het vijfde kind is op komst en staat voor de deur.
9) Ik zit uit nood in een onverklaarbare woning.
10) Mijn man loopt met brongieters en mijn borsten piepen ook.
11) Ik moet elke dag bevallen, en zodoende wordt mijn woning te klein.
12) Ik ben zomers uitgeleverd aan een ijswagen en 's winters aan de steun.
13) Ik zou graag een aanval op uw goedheid doen.
14) Weleerwaarde heer burgemeester, hiermee kom ik U een aanzoek doen, en wel voor een andere woning.
15) Reeds ruim zes jaar ben ik getrouwd met een kind van 2 jaar.
16) Mijn buurman stinkt naar gas, ik denk dat hij een lek heeft.
17) Ik eis dat ik net zo opgeschilderd wordt als mijn buurman.
18) Met eerbiedig beschuldigen richt ik mij tot uw hoogheid.
19) De WC is lekt, aangezien wij er met z'n dertienen wonen.
20) De woning is veel te klein want ik krijg er ieder jaar een kind bij, meneer de burgemeester daar moet U toch wat aan doen.
21) Wilt U naar mijn bovenkamer laten kijken, die zit vol beesten.
22) Wilt U het zaakje van mijn buurman eens goed onderzoeken, want er zit een luchtje aan.
23) Het vocht dringt door de muur van de slaapkamer van mijn schoonmoeder, die helemaal beschimmeld en verrot is.
24) U kunt voelen dat mijn geval niet in orde is, doet U het eens.
25) Ik wil mijn gat gedicht hebben, ik heb er last van.
26) Ik ben heus niet iemand die zijn gas zomaar laat vliegen.
27) Aan de ene kant ben ik in verwachting en aan de andere kant regent het in.
28) Vroeger deed ik een hoop op de kachel, nu moet ik het op gas doen.

Da's toch geen taal...

Bibliotheek voor asielzoekers in Polen

Hoezo, ontlezing? Er wordt in Europa heel wat afgesomberd over het verdwijnen van de leescultuur. Jongeren zouden de dagen nog enkel surfend en gamend doorbrengen. Als ze al een boek lezen, dan via internet. Maar dat is toch geen lezen, foeteren de cultuurpessimisten.

Maar kijk eens even hier. Als dit geen lezen is. Wedden dat het jongetje in het midden gewoon door blijft lezen als de boekenkast op de achtergrond langzaam in elkaar zou zakken? Die haal je niet zomaar uit zijn boek. En zelfs de baby in roze strekt zich al gretig uit naar de boekenkast.

Goed, dit is Nederland niet. Het gaat hier om een Centrum voor Buitenlanders in het oosten van Polen. In het centrum verblijven asielzoekers, veelal uit Georgië en Tsjetsjenië. De talrijke kinderen in het asielzoekerscentrum (bijna de helft) zullen wellicht ook geen spelcomputers hebben.

En toch. Deze foto is anno 2011 maar mooi genomen. En op Google maar eens opzoeken hoe het precies zit met de ontlezing in West- en Oost-Europa.

Bovenstaand stukje is overgenomen uit het Reformatorisch Dagblad, 9 december 2011

Ik spreek vloeibaar Nederlands

Ooit heb ik een leuk boekje gehad met verhaspelde spreekwoorden. Het boekje is inmiddels bij het oud papier beland. Pas schoot één van de verhaspelingen me in gedachten. Even op internet gezocht, en jawel...daar staan er genoeg.

Wie een kuil graaft voor een ander is een uitslover.
Wie het laatst lacht is traag van begrip.
Dit steekt er met kop en schotel bovenuit.
Dat is er met de paplepel ingeslagen.
Ik erger me kostelijk.
Laten we met een schone luier beginnen.
Dat is niet tegen Dobermansoren gezegd.
Ik ben er helemaal infuus van.
Ik sta helemaal triplex.
Ik spreek vloeibaar Nederlands.
Het is niet alles koek en ei wat er blinkt.
Het escaleert helemaal uit de hand.
Je brengt mij helemaal van mijn abrikoos.
Het is het een of het twee.
We gaan er met de volle 50% tegenaan.
Je moet een gegeven paard niet in de bek zeiken.
Dat slaat nergens over.
Dat helpt geen nut.
Moet je zeggen wie het hoort.
Ik ga niet met jou onder discussie.
't Is al weer vroeg laat.
Qua geld kost dat financieel niet duur.
Dat introduceert me niks.
Ik word met scheve schaatsen aangekeken.
Dat is geen vraag op mijn antwoord.
Gaat er nu een mapje bij je rinkelen?
t Is zuipen of verpompen.
Je moet geen wakkere honden slapend maken.
Ik heb een leuke jas op de kip getokt.
Sorry, neemt u mij niet dadelijk.
Ik ben erg quensecont.
Je moet niet dronken dat ik denken ben.
Ik zou niet naast zijn schoenen willen lopen.
Ik kreeg een klap en was meteen disney.
Zij hebben een huis van een kast.
Je imiteert me mateloos.
Je denkt toch zeker niet dat je bang voor me bent?
Ik kan dit niet door de beugel tolereren.
Je hebt er geen hout van gegeten.
Hartelijk geteleviseerd.
Wie laat begint, mag vroeg weer naar huis.
Vroeger, toen je koe nog met een korte oe schreef.

Sorry, 't is wat flauw, maar hier moet ik nu écht om lachen! Moet je zeggen wie het hoort...

Een traditie verbroken-Uitslag Give Away

Theda heeft opnieuw gewonnen. Op 1 april heeft ze al een boekenpakket gewonnen met een Give Away en nu heeft ze het citaat van de maand geraden. Inderdaad, het kwam uit "Om Bethlehems Kribbe", een bundel kerstverhalen van C.M. van den Berg-Akkerman, G. van Heerde en Annie Sanders. Het boek is uitgegeven bij Groen in Leiden.

Zoals beloofd zal ik wat vertellen over het verhaal waar het citaat uit kwam. Het verhaal is geschreven door G. van Heerde en heeft als titel "Een traditie verbroken". Het citaat staat aan het einde van het verhaal:

Er was ook nog een ander geluid, dat tot hem doordrong, dat van een stem, zacht en duidelijk: "Voor zoveel ge dit één van Mijn minste broeders hebt gedaan, zo hebt ge dat Mij gedaan."

Het verhaal gaat als volgt:

In het oude stadje, waar de boerenwagens bonken over de ongelijke straatstenen, staat de toren, groot en voornaam, naast het kleine kerkje. Die toren is de trots van de plaats en verhoogt de glorie van het verre verleden, dat nog ligt tussen oude geveltjes en nauwe, kromme steegjes.
Soms, in de zomer, stopt een grote, rode autobus op het pleintje naast de versleten klinkers. Dan kijken de mensen, al of niet geïnteresseerd naar de grijze blokken zandsteen, waaruit de toren is gegroeid en naar de deur met ijzeren knoppen en donker-geroeste scharnieren. Enkelen zeggen iets van het bouwwerk en kijken naar de vergane letters, die in steen uitgehouwen, boven de poort zijn aangebracht. Anderen vervelen zich en kauwen verwoed op hun boterham.
Maar de dominee van het stadje is in ieder geval erg trots op zijn toren. Dat komt misschien, doordat hij met zijn gedachten leeft in heel oude tijden.

De traditie in het dorp is dat op Kerstavond van tien tot elf uur de klok wordt geluid. Het laatste halfuur is ieder jaar koster Elderink aan de beurt om te luiden. Ieder jaar luidt hij het Kerstfeest uit. Als de koster de klok luidt, kan hij steeds door het raam van het "Armhuis", zo wordt het rusthuis genoemd, naar binnen kijken. Op deze Kerstavond hoort hij ze zingen, Proemen Janus, oude Kee en de anderen.
Het luiden stemt hem wat weemoedig. Eén keer zal de laatste keer zijn. Ieder jaar krijgt hij als dank van de bakker een kersttaart. Op een keer zal hij de laatste taart krijgen. Terwijl hij door het raam het armenhuis binnenkijkt, waar de oude stakkers al mummelend hun kerstversjes zingen, krijgt hij een lumineus idee. Hij stopt zomaar met luiden, rent naar de bakker en roept om de kersttaart.

"Vlug, de taart!" zei die nog eens. Toen keek hij naar het feest van kleuren en rook de geur van het gebak. Traag dreven de laatste tonen van de klok over het stadje. Elderink hoorde het. Hij wist, dat hij zijn plicht verzaakte, want het was nog geen tien uur. Nu had hij helemaal geen recht op de taart!
Er was ook nog een ander geluid, dat tot hem doordrong, dat van een stem, zacht en duidelijk: "Voor zoveel ge dit één van Mijn minste broeders hebt gedaan, zo hebt ge dat Mij gedaan."
"Jij - jij brengt hem niet bij mij," hakkelde Elderink, "maar hiernaast in 't armhuis."
Hij stond al weer bij de deur.

Letterlijk wordt zo de traditie verbroken.

Van dit boek heb ik nog een exemplaar. Zoek maar op onze site. Zo moeilijk zoeken is het nu niet meer...

Win een gratis boek-Give Away December

In oktober heb ik voor het eerst "Raad het citaat en win een boek" geplaatst. Inmiddels is het december. Ik ben benieuwd hoe lang het duurt voordat het citaat van december geraden wordt.
* Hieronder vindt u het citaat van de maand december.
* Het betreft een boek dat we in de verkoop hebben op www.boekenstek.nl.
* U raadt welk boek het is (door een reactie onder dit bericht toe te voegen)
* De eerste die het goed raadt is de winnaar en krijgt het boek gratis toegezonden.

Hier komt het citaat:

Er was ook nog een ander geluid, dat tot hem doordrong, dat van een stem, zacht en duidelijk: "Voor zoveel ge dit één van Mijn minste broeders hebt gedaan, zo hebt ge dat Mij gedaan."

Doe je best....

Rond de klok van zeven....

Morgen rond de klok van zeven 's avonds hoop ik de Give Away van december te plaatsen... 'k Ben heel benieuwd wie het nu raadt. De vorige keren was het wat aan de makkelijke kant, ik probeer het morgen iets moeilijker te maken.
Wilt u direct bericht hebben als de Give Away geplaatst wordt? Schrijf dan nu nog in voor de nieuwsbrief op www.boekenstek.nl

Verder wil ik aandacht vragen voor de banners in de linkerkolom. Er is een nieuwe bijgekomen in december: www.placaet.nl. Het Placaet is gespecialiseerd in antieke boeken en pamfletten. Zij hebben zeldzaam historisch drukwerk uit de 16e tot 19e eeuw. Een aanrader.

Voor 10 euro per maand kunt u ook een banner krijgen op deze blog. De banner wordt dan ook tweemaal in onze nieuwsbrief vermeld. Hij komt dan twee keer bij meer dan 1500 mensen in de mailbox. Wilt u een banner? Stuur een mail...

Tot morgen....

Boekenstekjes

Integreren heet dat. Van twee weblogs één maken. De tweede hoop ik dan op te heffen. Hieronder de overgehevelde Boekenstekjes. Nog steeds lezenswaardig....
Ik wist er even geen foto bij. Maar sneeuw blijft mooi...

Een beschamend stukje
Ds. Bakker van 's Gravenpolder kwam nog al eens in Oud-Beyerland preken. Voor de preek was er dikwijls hier of daar gezelschap. Op zo'n gezelschap was ook eens een klein boertje (geen onbekende) die daar zo maar stilletjes zat. De tijd brak aan dat ze wat eten zouden. Het boertje zei dat hij geen behoefte had, dus niets behoefde te hebben. Maar de vrouw vond het een beetje sneu dat hij daar zonder iets zat. Ze gaf hem een kop koffie met een beschuit.
Na het maal zei ds. Bakker: "Vriend daar in dat hoekje, je hebt ook wat gebruikt, doe jij eens een gebedje."
De man schrok ervan en zeide: "Och dominee, dat kan ik niet, dat heb ik nooit gedaan."
"Heb je nooit gebeden?" zei de dominee.
Hij zei:"Nee, dat kan ik niet."
"Maar man, hoe heb ik het met je. En als je dan naar bed gaat, buig je dan je knieën nooit?"
"Jawel, dominee."
"Nu, bid je dan niet?"
"Nee, dominee."
"Maar wat doe je dan?"
"Och dominee, dan schooi ik maar zo'n beetje."
Dat was teveel, ook voor ds. Bakker. Hij zei: "O, vriend, schooi dan voor ons ook maar eens."
Uit "Naftalie en Dudaïm", J.W. Kieboom-Werkendam-1978

Het hoogste antwoord op diepe vragen
Men hoort vaak beweren, dat de christelijke geloofswaarheid slechts één is uit de rij der godsdiensten en geestesstromingen. Het christendom is echter geen godsdienst in de gewone zin van het woord. Waar de andere godsdiensten een leer nastreven die alles beheerst, is Christus Zelf zonder meer de Weg, de Waarheid en het Leven. Hij is de vervulling van wat de andere godsdiensten nastreven. Het hoogste antwoord op het diepste vragen.
Wilhelmina in "Eenzaam maar niet alleen" (Ten Have-Amsterdam-1959)

Bekeerlingen
Was 't niet Spurgeon, tot wien een spotter zei: "Wel, dominee, ik heb een uwer bekeerlingen dronken langs den weg zien gaan; dat viel me niet mee."
"En mij", zie Spurgeon, "valt 't niet tegen, als u gelijk hebt dat 't een bekeerling van mij is, want bij bekeerlingen die ik gemaakt heb, zal 't wel niet stand houden."
Uit "De blijde reis" van ds. D.A. van den Bosch (preek t.g.v. zijn 25-jarige ambtsbediening op 8 sept. 1935)

Ledeboer
Ledeboer kwam eens bij een boerenarbeider. De vrouw begon te klagen dat haar man niet meer werkte, en nu wist ze geen raad. Hij had gezegd dat hij een stem gehoord had, dat hij niet meer behoefde te werken. Ledeboer zei: "Heb je boven in de schoorsteen een luikje?" Ze zei: "Ja". Ledeboer zei: "Dan ga ik naar boven, maar zeg niets tegen uw man hoor."
Daar komt de man thuis en ging bij de open haard zitten. Daar riep Ledeboer door het luikje: "Jan, Jan." Hij zei: "Ja Heere." "Je moet weer gaan werken hoor Jan", zei Ledeboer. "Ja Heere, ik zal het doen", zei de man.
Toen hij weg was, kwam Ledeboer voor de dag. Ze zei: "O dominee, wat was dat slim bedacht." "Ja", zei de dominee, "hij moest toch weer een stem horen?" en hij lachte erom.
O, wat is een mens toch blind in alles.
Uit: Naftalie en Dudaïm van J.W. Kieboom-Werkendam-1978

Willem van Oranje

Toen 25 juli 1573 Haarlem verloren was, schreven de Staten van Holland aan Prins Willem dat zij wel wilden weten of er enig machtig Potentaat was, daar hij een tractaat mede gemaakt had. Of hij uit dien hoofde enige hulp verwachtte. Maar wat antwoordde dien waardigen man, dien Prins Willem op 9 augustus de Staten van Holland?

Nadat ik de bescherming dezer landen op mij genomen heb, heb ik een verbond aangegaan met de Alleroppersten Potentaat der Potentaten, met den God van den Hemel, van Wiens machtige en genadige hand ik een treffelijk ontzet verwacht.

Uit: Naftalie en Dudaïm van J.W. Kieboom-Werkendam-1978

Zegge en schrijve...

Zo ziet Goudswaard er nu nog niet uit. Maar toch kun je het al goed merken; vroeg donker, laat licht. De sneeuw laat nog even op zich wachten. Een uitgelezen tijd om een boek ter hand te nemen. Voor alle boekenliefhebbers even een aantal weetjes op een rij:

Uiterlijk
Deze weblog heeft een nieuw uiterlijk gekregen. Verschillende gadgets zijn weggehaald, de "bladspiegel" (of hoe noem je dat op een computer) is wat witter geworden. Hopelijk geeft dit een iets minder gejaagd beeld...

Een banner op deze weblog en vermelding in de nieuwsbrief
In de linkerkolom staan bovenaan een aantal verwijzingen naar andere sites. Er zijn al verschillende mensen die gevraagd hebben of ze daar ook mogen staan. Ik heb het volgende bedacht:
Een banner voor een maand, inclusief twee keer een vermelding op de nieuwsbrief in die maand kost 10 euro. De nieuwsbrief komt in meer dan 1500 digitale brievenbussen terecht. Deze weblog telt maandelijks tussen de 2000 en 4000 pageviews. Idee? We horen het graag.

Give Away december
Donderdag 1 december hoop ik de Give Away van december te plaatsen. Voor de Give Away van november, klik hier.

Nieuwsbrief
Om helemaal up to date blijven kunt u zich abonneren op onze nieuwsbrief. Via www.boekenstek.nl kunt u zich voor de nieuwsbrief opgeven. Zo bent u als eerste op de hoogte van de Give Away, nieuwe boeken, acties enz.

Zegge en schrijve
Volgens wikipedia betekent "zegge en schrijve": om precies te zijn is het slechts dit. Nou, dat is ook zo. Niet meer en niet minder. Leuke titel voor een boekenblog toch?

Het uitgescheurde Bijbelblad

Ik heb een zwak voor oude boeken. De nieuwe zijn dan misschien wel knap geschreven, humoristisch, eigentijds en weet al niet wat nog meer, de oude wijn is beter. Uitzonderingen bevestigen echter de regel. Lena Visser-Oskam (her)schreef een oud verhaal. Het verhaal neemt ons mee naar de provincie Groningen in het jaar 1873. Het hele verhaal draait om een uitgescheurd Bijbelblad.

De achterflap geeft een korte inhoud:

Egbert, een twaalfjarige jongen uit een arbeidersgezin, vindt op een dag een geheimzinnig blaadje. Op dat blaadje staat iets over een stad met twaalf poorten. Egbert voelt dat dit blaadje hem wat te zeggen heeft, maar hij begrijpt niet wat ermee bedoeld wordt. Het blaadje bewaard hij als een kostbare schat; niemand vertelt hij er iets van. Verschillende keren dreigt Egbert het blaadje kwijt te raken. Eerst verliest hij het in het water, dan pakt de meester het af, en een volgende keer gooit een buurman het in de haard...

In de herfst wordt Egbert ziek. Op zijn ziekbed krijgt hij eiendelijk antwoord op al zijn vragen. Tenslotte mag hij zelf ingaan in de stad met de twaalf poorten...

Een citaat uit één van de laatste hoofdstukken:

Zichtbaar gaat Egbert achteruit. Dagelijks nemen zijn krachten af. Het praten wordt steeds moeilijker. De hoestbuien volgen elkaar snel op en slopen zijn krachten. Mager en bleek ligt zijn hoofd op het helderwitte kussen. Het steekt er nauwelijks bij af. Steeds moet hij naar zijn doorzichtige, witte handen kijken. Op een morgen zegt hij tegen de buurvrouw die hem weer geholpen heeft: "Wat zijn ze toch dun en bleek, maar ze zullen daar nog witter zijn, nietwaar?"
"Jazeker", is het antwoord, "je zult daar witter zijn dan sneeuw."

(...)

Ze leest hem de 23ste Psalm voor en als ze dan bij de woorden komt: Al ging ik ook in een dal der schaduw des doods, ik zou geen kwaad vrezen, want Gij zijt met mij; Uw stok en Uw staf, die vertroosten mij, wordt de zieke gerust.
"Ja, ja, heerlijk", fluistert de jongen, "waar is Jaap?"
Jaap wordt geroepen en de zieke steekt hem direct de magere handen toe.
"Dank Jaap, dank, waar is het blaadje?"
"Hier", zegt de buurjongen, en geeft het hem in de hand.
"Lezen 17", en de zwakke wijst het 17de vers van Openbaring 22. Jaap leest het voor: En de Geest en de Bruid zeggen: Kom. En die het hoort, zegge: Kom. En die dorst heeft kome; en die wil, neme het water des levens om niet.
"Ik...kom...", stamelt de jongen. "Ik... kom... De Koning wacht op mij. De poort staat wijd open."
Hij groet zijn huilende ouders. Hij wenkt zijn broer, die van verre staat, en zegt luider dan straks: "Jan, jij moet ook komen naar de stad."
Jan huilt en knikt met zijn hoofd.
Lang ziet Egbert zijn ouders aan en troost: "Huil maar niet zo, ik ga zo graag, de stad is zo mooi! Soms zie ik haar al en hoor de mooie liederen, die door de engelen gezongen worden. Ik zal Lubbegien groeten en zeggen dat u ook komt."
Een poosje ligt hij stil. Dan, met gesloten ogen en zwakke stem begint hij weer: "Van het Oosten drie poorten; van het Noorden drie poorten; van het Zuiden drie poorten; van het Westen drie poorten. Zie, ze komen van alle kanten, van alle kanten! Er is plaats voor allen, alle poorten staan open dag en nacht; plaats ook voor mij! Jaap, zeg het ook aan de anderen, dat er twaalf poorten zijn!"
Na een lange, stille poos opent de zieke nog eens zijn ogen en zoekt.
"Bent u allen hier nog? Buurvrouw, het dal is niet donker meer. De Koning is er Zelf, en nu is 't licht! Waar is mijn blaadje?"
Moeder legt het in zijn gevouwen handen.
"'t Is alles goed", zegt de stervende jongen, sluit zijn ogen en slaapt in.
Men wacht nog of hij weer zal spreken, maar het blijft stil. Hij is in de armen van de engel gedragen in de mooie stad.

Na de begrafenis wordt nog gelezen van het uitgescheurde Bijbelblad:

Daarom zijn zij voor de troon van God, en dienen Hem dag en nacht in Zijn tempel; en Die op de troon zit, zal hen overschaduwen. Zij zullen niet meer hongeren, en zullen niet meer dorsten, en de zon zal op hen niet vallen, noch enige hitte. Want het Lam, Dat in het midden van de troon is, zal hen weiden, en zal hun tot een Leidsman zijn tot levende fonteinen der wateren; en God zal alle tranen van hun ogen afwissen.

Neem en lees...

Arbo, wat is dat?

Een boek van mijn geboortegrond....

Een boek dat zich afspeelt in zo'n klein dorpje als Goudswaard, verschijnt niet iedere dag. Alleen daarom al is het het vermelden waard. Toch is dat niet het enige wat dit boek aantrekkelijk maak. Neem en lees:

Banden die niet breken
Kerkelijk en geestelijk leven rond vader Schelling en zijn zonen
€22,50 (incl. BTW)
Auteur: L. Vogelaar
276 pagina's, gebonden

Kerkelijk en geestelijk leven rond vader Schelling en zijn zonen
De gebroeders Schelling waren zonen van een thuislezer in de Hoeksche Waard, maar kregen een vooraanstaande plaats in het kerkelijk leven. De ene broer stichtte een gemeente in Goudswaard, de andere in het verre Amerika. In hun brieven schreven ze over hun persoonlijk leven, hun geestelijke vrienden en hun kerkelijke ervaringen.

‘Het was geen kathedraal, alles even primitief, maar een goed plekje,’ schreef ds. W.C. Lamain over zijn eerste preekbeurt op een boerderijzolder in Goudswaard, bij de ene broer.

‘Broeder Schelling, die er zeer veel gearbeid heeft, was er als een vader te midden van de zijnen,’ noteerde ds. G.H. Kersten na een bezoek aan Amerika, waar hij de andere broer ontmoette. ‘O, ik begeerde wel dat mijn Nederlandse vrienden zulke bijeenkomsten ook eens konden bijwonen.’

Toen ouderling Schelling in Sioux Center overleed, schreef ds. Kersten: ‘Niet alleen zijn familie, maar ook de kerk zal veel aan de rijkbegaafde man missen, die zeer veel overeenkomsten had met zijn broeder te Goudswaard.’

Dit boek bevat veel gegevens en foto’s die nooit eerder gepubliceerd zijn.

Dit boek is bij iedere (onder ons bekende) boekhandel te koop.

Win een gratis boek-Give Away november

In oktober heb ik voor het eerst "Raad het citaat en win een boek" geplaatst. Inmiddels is het november. Het citaat is iets moeilijker dan vorige maand. Ik ben benieuwd....
* Hieronder vindt u het citaat van de maand oktober.
* Het betreft een boek dat we in de verkoop hebben op www.boekenstek.nl.
* U raadt welk boek het is (door een reactie onder dit bericht toe te voegen)
* De eerste die het goed raadt is de winnaar en krijgt het boek gratis toegezonden.

Hier komt het citaat:

'Ja, oom Goos, wat is er?'
'Margje, hou jij van Gerben?' vroeg oom Goos.

Mocht blijken dat bovenstaand citaat te moeilijk is, dan hoop ik in de loop van de week nog wat gegevens toe te voegen.....

Onze site in het nieuw...

Onze site is compleet vernieuwd. Neem gerust een kijkje...

Morgen hoop ik de Give Away voor november te plaatsen.... 'k Ben benieuwd.

Wijsheden over Nederlands geld

Hoeveel mensen zijn er nog die de europrijzen omrekenen in guldens? Heel af en toe kom je nog zo'n voorwerelds iemand tegen. De meesten zijn met hun tijd meegegaan. Toch staat er vandaag op meerdere pagina's van de krant het woord "eurocrisis"...

Kinderen van een jaar of twaalf weten écht niet meer wat een gulden is, laat staan een dubbeltje of een kwartje. Een daalder is helemaal een woord van een andere planeet.

En dan al die "bijnamen", een duppie, een knaak, een geeltje enz. Daarom is "Wijsheden over Nederlands geld" zo'n leuk boekje. Een leerzaam en humoristisch overzicht van geldspreuken. Van duit tot daalder en van cent tot zwemmen in je geld.

Een bloemlezing:
* Dat is een duitendief
* Het is niet om het huidje, maar om het duitje (Geld geeft vaak de doorslag bij een huwelijk)
* Een bom duiten hebben
* Jongens die fluiten, krijgen meisjes met duiten
* Geef je een cent, dan ben je een krent
* Hij deugt voor geen cent
* Die heeft een centenbak
* Hij is zo slecht als katoen van één cent de el
* Hij verdient een behoorlijke grijpstuiver
* Wie als een dubbeltje geboren is, wordt nooit een kwartje
* Hij spuwt niet op een dubbeltje
* Heitje voor een karweitje
* Een kwarte gespaard, is een kwartje gewonnen
* Wie goudenguldensverf kan pissen, kan de dokter missen (Als je urine de kleur heeft van een gouden munt, ben je gezond)
* De eerste klap is een daalder waard
* Betalen als het schip met geld komt
* Waar veel geld is, is veel schaduw (Geld maakt niet altijd gelukkig)
* Geld dat stom is, maakt recht wat krom is
* Opgeld doen
* Zwemmen in het geld

De tekeningen doen er nog een humoristisch schepje bovenop.

Het boekje is nog te koop op www.boekenstek.nl Voor het geld hoef je het niet te laten...

Foto van een gebroken man

Net, nu de wereld zich vergaapt aan de foto's van een dode Khadaffi, komt me een stukje onder ogen. 't Is een krantenknipsel, dienend als bladwijzer in een boek van Willem Sluyter. Een ingezonden stuk van een mejuffrouw uit Bovenberg.

Hier komt het stukje:

(als je op het stukje klikt, kun je het vergroot lezen)

Ook een goed stuk ter overweging in de discussie rondom het publiceren van foto's van winkeldieven e.d. (waarmee ik niet zeg dat dat niet effectief kan werken).

Dat brengt de teller op zeven...

Vanmorgen weer vier dozen boeken op de kop getikt. Een gedeelte van de aanwinst staat op de foto hieronder:

Vorige week had ik ook al drie dozen. Dat brengt de teller op zeven. En nu nog op de site zetten; 'k kom er amper aan toe...

Herfst, herfst, wat heb je te koop?

Zomaar, met de herfstvakantie in het verschiet, een paar boekenstekjes.
* We hebben een prachtige boekenzomer achter de rug. Dankzij het natte weer liepen de bestellingen gewoon door.
* Nu, met de herfstvakantie en de donkere dagen in het verschiet, hopen we deze lijn voort te zetten....
* De verwarming moet bijna aan in de Boekenstek.
* Soms gaat er iets fout...
* Stuur je een dik boek naar iemand op, is het net het verkeerde deel. Oeps! Hoe los je dat op?
* Het boek maar opnieuw te koop zetten en geld retourneren.
* En inderdaad, net krijg ik een bestelling binnen; het boek is opnieuw verkocht.
* En nu maar hopen dat de eerste "koper" het op wil sturen naar de tweede koper. Gelijk een mailtje gestuurd.
* Mijnwebwinkel heeft nieuwe mogelijkheden om de site aan te passen; een derde kolom. In de herfstvakantie hoop ik ermee aan de slag te gaan.
* Vrijdag hoop ik weer een paar dozen "verrassingen" binnen te krijgen.
* Ondertussen staan er nog heel wat boeken om op de site gezet te worden. Blijf op de hoogte...
* Anderen staan op de Wegwijs, bij ons raakt u ook het spoor niet bijster hoor!! Zes dagen per week geopend.
* 20 oktober komt er wel zo'n kleine advertentie in de GezinsGids.
* Zit al na te denken over de Give Away van november.
* Wie daar een vermelding van wil maken op zijn blog (of andere site) kan dat via onderstaand plaatje doen.

* 1 november hoop ik de Give Away te plaatsen. Raad het citaat en win een boek!
* Om niets te missen is het handig om in te schrijven voor de nieuwsbrief.
* Wie nog aan linkruil wil doen? Hartelijk welkom. Ik heb drie sites om op te plaatsen: de boekensite, de weblog en de startpagina.

Leuke boekenvondsten

Soms koop ik een partijtje boeken op. Thuisgekomen is het dan altijd een spannende bezigheid; wat zit erin. Pasgeleden kwam ik een paar leuke boeken tegen.

Het eerste boek bekijkt de wereld in kruissteken; "Van Palmpaas en Pinksterblom", door Annie Oldenziel.Het boek is uitgegeven bij A.J.G. Strengholt in Amsterdam. C.

Het bevat patronen (of is dat het juiste woord niet...) met kruissteken. De patronen stellen feestdagen voor die in ons land gehouden worden. Steeds zit er een beschrijving bij. Ik laat er even een paar zien. Volgens mij moet het geheel van de patronen een schellekoord (dat is dacht ik wel het juiste woord...) worden.

(Als je op de foto's klikt, worden ze vergroot weergegeven).

Het tweede boek dat ik tegenkwam, gaat over het leven van Michiel de Ruyter. Een schrijver van dit boek (groot formaat) is niet vermeld. Op de achterkant staat alleen de uitgever: Sparo.

Het is eigenlijk een kleurboek. Op de ene bladzijde staat een ingekleurd voorbeeld. Zo moet de andere bladzijde ook worden. Tussendoor wordt kort het leven van Michiel verteld; werkelijk schitterend.

Een impressie:

Twee juweeltjes. Binnenkort hoop ik ze op www.boekenstek.nl aan te bieden.

Voor iedereen die het nog niet wist...-Give Away Oktober

Maandag heb ik de Give Away geplaatst op dit blog. Enkele minuten later was er al een gegadigde die raadde om wel boek het ging. Hij meldde: Het citaat komt uit het boek Gilead van Marilynne Robinson.

Voor alle mensen die het nog niet wisten laat ik het citaat nog even volgen:

Eén preek ligt er boven niet, die heb ik al verbrand op de avond voor ik hem wilde uitspreken. Men heeft het vrijwel niet meer over de Spaanse griep, maar dat was iets verschrikkelijks, en ze sloeg juist toe tijdens de Eerste Wereldoorlog, net op het moment dat wij erbij betrokken raakten. Ze velde de soldaten bij duizenden, gezonde mannen in de kracht van hun leven, en daarna breidde ze zich uit over de rest van de bevolking. Het was net na de oorlog, echt waar. De ene begrafenis na de andere, gewoon hier, in Iowa. We verloren veel jonge mensen. En dan kwamen we er nog genadig af. De mensen kwamen met maskers voor naar de kerk, áls ze al kwamen. Ze gingen zo ver mogelijk van elkaar af zitten. Het gerucht ging dat de Duitsers de ziekte veroorzaakt hadden met een of ander geheim wapen. En ik denk dat de mensen dat maar al te graag geloofden, omdat ze dan niet hoefden na te denken over welke andere betekenis het zou kunnen hebben.

Het verhaal speelt zich af op het platteland van lowa in 1956, en wordt verteld door de 76-jarige predikant John Ames. Hij heeft te horen gekregen dat hij niet lang meer te leven heeft, en in deze sfeer van eindigheid besluit hij een lange brief te schrijven aan zijn zeven jaar oude zoon. Hij vertelt hem over diens voorvaderen, drie generaties geestelijken.

Robinson ontving voor 'Gilead' de Pulitzer-prijs en de National Book Critics Circle Award. De roman was Boek van het jaar in onder andere The New York Times, The Washington Post en Newsweek.

De winnaar heeft als het goed is, zijn boek inmiddels in huis. In november hopen we weer een nieuwe Give Away te doen. Tot ziens bij Boekenstek.

Wil je op de hoogte gehouden worden als de nieuwe Give Away start? Meld je dan aan voor de nieuwsbrief.