Leescultuur

Na een tijdje boeken verkocht te hebben durf ik best een paar stellingen aan over de leescultuur in de Gereformeerde Gezindte:
• In de rechterflank wordt het meest gelezen
• De meeste slappe kaften komen uit de linkerflank
• De kennis van onbekende (oude) schrijvers is in de rechterflank het hoogst
• Er zijn schrijvers die in alle flanken gezag hebben
• Die schrijvers komen meestal niet uit de 19e of 20e eeuw
• Dogmatiek is niet in trek
• De meeste gravers in het “oude goud” zijn mannen

Sommige stellingen zijn best wel schokkend:
• De oude druk is niet bijster geliefd meer
• Goede dagboeken, zoals van dr. Kohlbrugge, zijn zelfs moeilijk te verkopen
• Het uiterlijk van een boek is erg zwaarwegend
• Bekeringsgeschiedenissen zonder plaatjes blijven op de plank liggen
• Wat uitgegeven wordt bij een bekende uitgever, wordt blindelings vertrouwd
• Boeken waarover pas een goede recensie verschenen is, zijn snel weg

Gelukkig zijn er nog wat hoopvolle signalen:
• Er blijven nog steeds mensen die naar onbekende werken vragen
• Er zijn in onze gezindte nog echt fervente boekenverzamelaars (en hopelijk ook boekenlezers)
• Sommige mensen moeten zelfs een indrukwekkende bibliotheek hebben
• Bekende oude schrijvers worden nog steeds goed verkocht

Bovenstaande is niet helemaal serieus. Of toch wel? Reageer gerust.