Lente!

Het is weer bijna april. De dagen worden weer langer, vooral ’s avonds is dat goed te merken. De donkere dagen liggen voorgoed achter ons. Hoewel, aprilletje zoet…..
De Génestet, in zijn “De Dichtwerken”, was ook aan de zon toe, gezien zijn gedicht “Boutade”:

Boutade

O land van mest en mist, van vuilen, kouden regen,
Doorsijperd stukske grond, vol killen dauw en damp,
Vol vuns, onpeilbaar slijk en ondoorwaadbre wegen,
Vol jicht en parapluies, vol kiespijn en vol kramp!

O saaie brij-moeras, o erf van overschoenen,
Van kikkers, baggerlui, schoenlappers, moddergoôn,
Van eenden, groot en klein, in allerlei fatsoenen,
Ontvang het najaarswee van uw verkouden zoon!

Uw kliemerig klimaat maakt mij het bloed in de aderen
Tot modder; ‘k heb geen lied, geen honger, vreugd nog vreê.
Trek overschoenen aan, gewijde grond der vaderen,
Gij – niet op mijn verzoek – ontwoekerd aan de zee.
(Nov. 1851)

Maar dán het voorjaar:

Mooi-Weêrslied

Een zonnestraal, een wonderstraal
Is in mijn borst gedrongen:
Mijn matte ziel herleefde weer,
Ik twijfel en ik haat niet meer
En heb mijn lied gezongen.
(…)
Hoor gij mijn dank, in ’t blij gezank,
O God der bloeiende aarde!
Die licht en geur en vroolijkheid
Mild in mijn ziele hebt verspreid,
Als in Uw lentegaarde.
(1854)

Je zou zeggen dat de boeken bij het langer worden van de dagen aan de kant gelegd worden. Toch is voor sommigen juist de zomertijd de tijd om te lezen. Met je stoel in een beschut hoekje, natje en droogje, boek erbij……..wie doet je wat? Neem ook gerust tijd voor de meer inspannende lectuur… Er is nog genoeg te koop!

Bijna april. Dat betekent dat ik a.s. vrijdag 1 april (geen gein) de gelukkige winnaar van de Give Away bekend hoop te maken. Nog een paar nachtjes slapen…

O ja, nog één dingetje. Waar blijven de verhalen?