Oude boeken

Aangezien niet iedereen de Saambinder leest, laat ik hieronder een stukje volgen dat ik vandaag in voornoemd blad las. Ik heb eerst gezocht of ik het ongestraft over mag nemen, maar ik heb niets van dien aard gevonden wat dat verhindert. Er staat onder het genoemde stuk ook geen schrijver vermeld. Ik kan dus ook niemand opbellen... (hoewel ik vermoed dat de geachte scribent niet ver bij mij vandaan woont....). Daar komtie dus:

Oude boeken

Deze advertentie las ik onlangs "Oude boeken als decoratie". Het trof me. Omdat ik al vaak gezien heb dat in huizen van kerkgangers de oude schrijvers op die manier gebruikt worden. Dat raakt me. Want zijn het juist niet deze werken die doordrenkt zijn met hemels onderwijs? Het is toch ongepast om daar een leuk stapeltje te maken, al dan niet op een passend kleedje met bijpassend bloemetje. Soms ligt ook het brilletje van oma er nog naast. Het kon zomaar zijn dat die oude brillenglazen meer van deze oude schrijvers gezien hebben dan de echte ogen van eigenaars nageslacht. "Oude druk, nee dat kunnen we niet lezen. Moet je kijken, een f is een s". Ja, een f is een s. Maar als je dat eenmaal weet, dan verandert dat ook niet meer.
Een predikant zei vroeger vaak dat de kostelijkste werken in de oude druk verschenen zijn. Zonder natuurlijk tekort te doen aan wat er later is verschenen. Want het gaat om de inhoud, om de waarheid die naar de godzaligheid is. Om de doorleefde waarheid zoals die ook in onze beproefde Statenvertaling is overgeleverd.

Ik ben ervan overtuigd dat, wanneer we onze kinderen dit leren lezen, oude druk even daargelaten, er in de middelijke weg al een behoorlijke basis gelegd wordt. Hebben we niet allen voor het doopvont 'ja' gezegd? Van harte? Daar hoort dus ook dit onderwijzen bij. Onzerzijds altijd met alles tekort. Maar laten we het ze toch leren, thuis en op school! Onder beding van Gods zegen. Leer onze jongeren onze ouden lezen. En denk dan nog eens aan dat prachtige gedichtje van Lodestein: "Andries, gij stoft op uitgelezen boeken, wel uitgelezen, maar niet uit gelezen...".
Oude schrijvers zijn er niet voor decoratie. Het lezen ervan vergt inspanning. Ook dat is niet nieuw. De inspanning wordt echt beloond. Smytegelt zei het al: "Spant u een weinig in...." En u zult merken dat u een schat van kostelijkheden hebt aangeboord.
Veel van Gods kinderen hebben ervaren dat niet alleen hun hart openging om de waarheid te bevatten, maar ook hun portemonnee, om meer van zulke werken aan te schaffen.
En, al zin om een ereplaats in te ruimen in uw boekenkast? Maar wacht: eerst lezen.

Een uitgeleze stukkie!